Kamień

droga uciekła mi spod stóp
potknąłem się o siebie samego
a więc to tak powstają kamienie

przypadkowy splot kroków
chwilowe zatrzymanie kadru
w oczekiwaniu na cios
rdzawą ręką gruntu zadany


na butach pył i ten sam na twarzy
pooranej jak suche pole 

zmarszczkami

przeżyłem wiele i jestem zmęczony
przez życie pędziłem
drążąc niekształtnym kantem czoła
tunel ciasny
kończący się 

kamienną ścianą
moich pleców

Wuj Heniek & KmBk